Krowy na pastwisku.

Dla hodowców zwierząt

Identyfikacja i rejestracja zwierząt oraz zakładów drobiu

Burmistrz Miasta i Gminy Chorzele w związku z pismem Inspekcji Weterynaryjnej Powiatowego Lekarza Weterynarii w Przasnyszu z dnia 11.01.2023r., znak PIW.ZOZ.II.5201.52.2023 uprzejmie informuje hodowców zamieszkałych na terenie gminy Chorzele, że w Dzienniku Ustaw RP opublikowana została Ustawa z dnia 4 listopada 2022r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz.U. z 2022r., poz. 2727). Oznacza to, że ustawa wchodzi w życie z dniem 6 stycznia 2023r.

Najważniejsze zmiany jakie wprowadza ww. ustawa:

  1. Identyfikacja i rejestracja zwierząt oraz zakładów drobiu ARiMR będzie kontynuować zadania związane z identyfikacją i rejestracją zwierząt (bydła, owiec, kóz, świń), przejmie zadania dotyczące gromadzenia danych nt. zwierząt pozostałych gatunków (jeleniowatych i wielbłądowatych). Będzie także zajmować się identyfikacją i rejestracją tych zakładów drobiu, które obejmuje wymóg wynikający z przepisów unijnych. Szczegółowe wymagania dla zakładów drobiu dla których wchodzi obowiązek dokonywania zgłoszeń do komputerowej bazy danych zawarty został w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23.12.2022r. (Dz.U. z 2022r., poz. 2829).
  2. Dostosowanie systemów informatycznych
    Nowe rozwiązania umożliwią dostosowanie systemu informatycznego ARiMR do nowych zadań. Obejmuje to zapewnienie kompatybilności m.in. elementów komputerowej bazy danych Systemu Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt z systemami Inspekcji Weterynaryjnej oraz innymi systemami informatycznymi, które są związane z ochroną zdrowia zwierząt.
  3. Paszporty dla bydła
    W nowych przepisach przewidziano rezygnację z paszportów dla bydła w obrocie krajowym.
  4. Elektroniczne zgłaszanie zdarzeń

W 2026r. zostanie wprowadzony obowiązek dokonywania zgłoszeń zdarzeń dotyczących zwierząt wyłącznie w postaci elektronicznej. Nie trzeba już będzie prowadzić księgi rejestracji lub ewidencji w postaci papierowej.
Proponowane rozwiązanie wejdzie w życie 1 stycznia 2026r., aby właścicielem koniowatych oraz bydła, owiec, kóz i świń umożliwić zapoznanie się z nowym prawem oraz przeprowadzić odpowiednie działania adaptacyjne.
Jeżeli po tym czasie posiadacze wymienionych gatunków zwierząt nadal nie będą w stanie samodzielnie dokonywać zgłoszeń, będą mogli skorzystać z pomocy pracowników Ośrodków Doradztwa Rolniczego lub pracowników ARiMR.
Więcej informacji na stronach Głównego Lekarza Weterynarii, ARiMR oraz stronach Branżowych.

Treść komunikatu – pobierz plik (pdf, 277KB)

HODOWCO PAMIĘTAJ !

W związku z powtarzającymi się sytuacjami przekazywania przez rolników, w celu transportu, bydła leżącego oraz/lub w okresie okołoporodowym, Powiatowy Lekarz Weterynarii w Przasnyszu przypomina o zakazie transportu krów będących w okresie okołoporodowym.

Zgodnie z pkt. 2 lit. c rozdziału I załącznika I Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1/2005 krowy, które urodziły w poprzednim tygodniu, nie są zdolne do transportu i nie mogą być transportowane.

„Zwierzęta zranione lub wykazujące słabość fizjologiczną lub patologię, nie będą uważane za zdolne do transportu, w szczególności, jeśli:
c) są to ciężarne samice będące w okresie przekraczającym 90% lub więcej przewidywanego okresu ciąży, lub są to samice, które urodziły w poprzednim tygodniu;”

W razie nieszczęśliwego wypadku należy poddać zwierzę ubojowi z konieczności na miejscu (więcej informacji na naszej stronie internetowej)
Powiatowy Lekarz Weterynarii w Przasnyszu ostrzega, że zadawanie albo świadome dopuszczanie do zadawania bólu lub cierpień, w tym transport zwierząt, przenoszenie lub przepędzanie zwierząt w sposób powodujący ich zbędne cierpienie i stres według ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt jest zabronione i znajduje się w katalogu czynności określonych jako znęcanie się nad zwierzętami. Naruszenie w/w przepisów jest czynem zabronionym pod groźbą kary pozbawienia wolności.

Zasady transportu zwierząt na podstawie przepisów rozporządzenia rady Nr 1/2005:

Zwierzęta mogą być przewożone jedynie jeżeli są zdolne do transportu. Zwierzęta nie są zdolne do transportu gdy:
✓ nie są zdolne do samodzielnego poruszania się bez bólu lub poruszania się bez pomocy
✓ mają poważną ranę otwartą lub wypadnięcie
✓ są to ciężarne samice będące w okresie przekraczającym 90 % lub więcej przewidywanego okresu ciąży, lub są to samice, które urodziły w poprzednim tygodniu
✓ są to nowonarodzone ssaki, u których rana po pępowinie nie zagoiła się jeszcze całkowicie
✓ są to świnie w wieku poniżej trzech tygodni, jagnięta w wieku poniżej tygodnia i jałówki w wieku poniżej dziesięciu dni, chyba ze są transportowane na odległość mniejsza niż 100 km
✓ są to koty i psy w wieku poniżej ośmiu tygodni, chyba ze towarzyszy im matka
✓ są to zwierzęta z porożem w scypule
✓ wszystkie zwierzęta muszą być transportowane w warunkach gwarantujących im brak zranień lub niepotrzebnego cierpienia.

ZAKAZANE JEST!
• uderzanie lub kopanie zwierząt
• stosowanie nacisku na jakąkolwiek część ciała w sposób powodujący niepotrzebny ból lub cierpienie
• zawieszanie zwierząt za pomocą środków mechanicznych
• podnoszenie lub ciągnięcie zwierząt za głowę, uszy, rogi, nogi, ogon lub sierść lub obsługa w sposób powodujący niepotrzebny ból lub cierpienie
• stosowanie poganiaczy lub innych narzędzi z zaostrzonymi końcami
• celowe uniemożliwianie przejścia zwierzętom kierowanym lub prowadzonym do jakiegokolwiek miejsca obsługi zwierząt

komunikat MWLW w sprawie transportu zwierząt – pobierz plik (pdf, 108KB)

UWAGA WILKI !

Zasady, których należy przestrzegać, aby uniknąć sytuacji, w której wilki oswajają się i zaczynają stwarzać problemy wg S. Nowak i R.W. Mysłajka, opublikowane w opracowaniu pt.: „Po sąsiedzku z wilkami”. Stowarzyszenie dla Natury „Wilk” Twardorzeczka 2019:

1) NIGDY NIE DOKARMIAJ WILKÓW, nawet jeśli zwierzęta wyglądają na wychudzone i wymagające pomocy. Zamiast karmić lub próbować samodzielnie pomagać wilkowi, zawiadom natychmiast właściwą terenowo Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska (RDOŚ) i skontaktuj się ze Stowarzyszeniem dla Natury ,,Wilk”.

2) Mieszkając w pobliżu lasu, przetrzymuj odpadki spożywcze w szczelnych pojemnikach z pokrywami. Resztki żywności pozostawione na kompoście poza ogrodzeniem posesji, w szczególności kawałki mięsa i wędlin, mogą zwabiać wilki. Zainstalowanie oświetlenia z czujnikami ruchu w pobliżu miejsc składowania odpadów kuchennych może odstraszać wilki od podchodzenia w ich pobliże.

3) Jeśli jesteś turystą, spacerujesz po lesie, wędrujesz z plecakiem, biwakujesz w lesie, uprawiasz biegi terenowe lub inne rodzaje rekreacji aktywnej, jesteś zbieraczem grzybów lub jagód, nigdy nie pozostawiaj resztek żywności w koszach na parkingach leśnych, miejscach biwakowych, pod wiatami i w innych miejscach odpoczynku dla turystów, nawet jeśli wydaje się, że są one szczelne i regularnie opróżniane.

4) Jeśli jesteś fotografem przyrodniczym lub myśliwym, nigdy nie dostarczaj mięsa na nęciska przy czatowniach lub ambonach. Nie ma znaczenia, czy są to szczątki martwych zwierząt dzikich lub hodowlanych, czy też produkty zawierające mięsne składniki, np. karma dla psów. Wilki, dzięki niezwykle czułemu węchowi, orientują się, że to człowiek dostarczył pokarm, i mogą zacząć postrzegać ludzi jako dostarczycieli pożywienia.

5) Jeśli pracujesz w lesie, jesteś np. pracownikiem zakładu usług leśnych, budowniczym dróg leśnych, instalatorem sieci energetycznych, nigdy nie pozostawiaj żywności w miejscu pracy. Pakuj wszystkie odpadki i zabieraj z sobą. Pozostawiona żywność może zwabiać drapieżniki w pobliże pracujących w lesie ludzi.

6) Jeśli jesteś leśnikiem lub pracownikiem parku narodowego i odpowiadasz za turystyczne
udostępnianie terenów leśnych, nie instaluj w lesie koszy na odpadki. W zamian zainstaluj tablice zachęcające turystów do zabierania resztek jedzenia i opakowań po żywności ze sobą do domu.

7) Bądź świadom, że jakikolwiek jest powód pozostawiania lub udostępniania resztek żywności
w lesie lub w jego pobliżu, wilki, a szczególnie młode osobniki, mogą uzależnić się od takiego źródła pokarmu i w efekcie nauczyć się postrzegać ludzi jako dostarczycieli pożywienia.

8) Zawsze zwracaj uwagę i odpowiednio reaguj na sytuację z której wynika, że wilki regularnie żerują na pokarmie pozostawianym przez ludzi (nęciska, czatownie fotograficzne, kosze i doły na śmieci, kompostowniki, itp.). Zawiadom o tym natychmiast odpowiedni Urząd Gminy i Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.

9) Jeśli znajdziesz w lesie szczenię wilka, NIGDY GO NIE DOTYKAJ ANI NIE ZABIERAJ Z SOBĄ, nawet jeśli wygląda na chore i skrajnie wycieńczone. Jeśli masz możliwość, zrób mu kilka zdjęć i zaznacz to miejsce w swoim telefonie (np. w Google Maps), albo zapamiętaj numer najbliższego słupka oddziałowego i natychmiast zawiadom właściwą Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska i skontaktuj się ze Stowarzyszeniem dla Natury ,,Wilk”.

10) Jeśli dowiesz się, że ktoś przetrzymuje nielegalnie wilka w niewoli, dla dobra swojego i sąsiadów, natychmiast zawiadom odpowiednią RDOŚ.

11) Jeśli spotkasz w lesie wilka, który podchodzi zbyt blisko (na odległość poniżej 30 m) lub przygląda się zbyt długo i nie czujesz się komfortowo w tej sytuacji, albo też drapieżnik poszczekuje lub warczy na ciebie, podejmij następujące działania:

  • Unieś ręce i machaj nimi szeroko w powietrzu. To rozprzestrzeni twój zapach, sprawi że twoja sylwetka będzie lepiej widoczna.
  • Pokrzykuj głośno, ostrym tonem w stronę wilka. To pozwoli mu zorientować się, że ma do czynienia z człowiekiem i że nie jest mile widziany.
  • Jeśli zwierzę nie reaguje i zamiast oddalić się, podchodzi bliżej, rzucaj w niego będącymi w zasięgu ręki przedmiotami, najlepiej grudami ziemi.
  • Wycofaj się spokojnie; możesz przyspieszyć dopiero gdy masz pewność, że zwierzę jest daleko i nie interesuję się tobą.

Jeśli masz taką możliwość, zrób zwierzęciu zdjęcie i zawiadom o zdarzeniu właściwy Urząd Gminy, RDOŚ i Stowarzyszenie dla Natury ,,Wilk”.

Sposób działania w przypadku gdy w stadzie padnie zwierzę zagryzione przez wilki

W przypadku szkody wyrządzonej przez wilki, należy:
  • natychmiast zabezpieczyć ślady i martwe bydło;
  • zawiadomić telefonicznie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie, Oddział w Ostrołęce (nr tel. 29 760 32 04) oraz terenowego lekarza weterynarii, który określi prawdopodobną przyczynę oraz przybliżony czas zgonu zwierzęcia;
  • pod żadnym pozorem nie sprzątać zagryzionego zwierzęcia przed przybyciem komisji szacującej szkodę;
  • złożyć niezwłocznie wniosek o odszkodowanie do właściwego Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska tj. Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie, Wydział Spraw Terenowych w Siedlcach, Oddział w Ostrołęce (WSTS-O), ul. Berka Joselewicza 1, 07-410 Ostrołęka, tel./fax: 29 760-32-04 e‑mail: wst.ostroleka@rdos.gov.pl. Wniosek jest dostępny na stronie Biuletynu Informacji Publicznej (BIP) RDOŚ w Warszawie, pod adresem: http://bip.warszawa.rdos.gov.pl/wnioski.

„Procedura postępowania w sytuacjach konfliktowych człowiek-wilk” rekomendowana przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie: procedura postepowania – pobierz plik (pdf, 24KB)

Wścieklizna jest nieuleczalną, wirusową chorobą zakaźną o niezmiernie ostrym i prawie zawsze śmiertelnym przebiegu, atakującą układ nerwowy ludzi i zwierząt. Na terenie województwa mazowieckiego odnotowuje się przypadki wścieklizny u zwierząt dzikich ( lisów, nietoperzy, jenotów, borsuka, saren) oraz u zwierząt towarzyszących (psy i koty).
 
Zachowaj ostrożność!
Nie zbliżaj się do dzikich i bezpańskich zwierząt!
W przypadku pogryzienia zgłoś się niezwłocznie do lekarza!
Coroczne szczepienie psów przeciwko wściekliźnie jest w Polsce obowiązkowe!
 
Objawy wścieklizny:
  • nadpobudliwość, niepokój i gorączka.
  • zmiana zachowania zwierzęcia -spokojne staje się agresyjne i nerwowe, a nieposłuszne – ciche i uległe. 
  • wylizywanie miejsce pogryzienia, silny świąd, drapanie, a nawet wygryzanie. 
  • nerwowości, agresja, wzmożone reakcje na  światło i dźwięk, zjadanie niejadalnych przedmiotów

Rozporządzenie nr 26 Wojewody Mazowieckiego z dnia 20 lipca 2021 r. w sprawie zwalczania wścieklizny ( z późniejszymi zmianami) określa:  obszar zagrożony wystąpieniem wścieklizny oraz nakazy i zakazy na tym obszarze.                                                                                                   

NAKAZY:
  1. trzymanie psów na uwięzi lub na ogrodzonym terenie zamkniętym, a kotów w zamknięciu;
  2. pozostawienie zwierząt gospodarskich w okólnikach i na zamkniętych wybiegach.
  3. szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez kota 3 miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia
ZAKAZY: 
  1. organizowania targów, wystaw, konkursów, pokazów zwierząt wrażliwych na wściekliznę za wyjątkiem targów, wystaw, konkursów i pokazów z udziałem psów, kotów i koni na warunkach określonych w decyzji przez właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii;
  2. organizowania polowań i odłowów zwierząt łownych za wyjątkiem odstrzałów sanitarnych dzików oraz polowań indywidualnych bez udziału psów i naganki na zasadach określonych w decyzji przez właściwego terytorialnie powiatowego lekarza weterynarii”. 
Powiatowy lekarz weterynarii wydając decyzje bierze pod uwagę analizę ryzyka, która wykaże, że zastosowanie wyjątków nie spowoduje zagrożenia rozprzestrzenienia się wirusa wścieklizny
 
WIĘCEJ INFORMACJI UZYSKASZ U POWIATOWEGO LEKARZA WETERYNARII – ulotka informacyjna – pobierz plik (pdf, 1 MG)

ZALECENIA DLA DROBNOTOWAROWYCH HODOWCÓW DROBIU – CHÓW PRZYZAGRODOWY

  • karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
  • przetrzymywanie drobiu na ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem uniemożliwienia kontaktów z dzikim ptactwem;
  • odizolowanie od innego drobiu, kaczek i gęsi;
  • przechowywanie paszy, w tym zielonki, w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem, uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem;
  • unikanie pojenia ptaków i czyszczenia kurników wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
  • zgłaszanie lekarzowi weterynarii, wójtowi, burmistrzowi, i innym organom władzy lokalnej zaobserwowanego spadku nieśności lub nagłych, zwiększonych padnięć drobiu;
  • po każdym kontakcie z drobiem lub ptakami dzikimi umycie rąk wodą z mydłem;
  • używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;
  • osobom utrzymującym drób w chowie przyzagrodowym, aby nie były zatrudniane w przemysłowych fermach drobiu.

ZALECENIA DLA HODOWCÓW GOŁĘBI

  • karmienie i pojenie gołębi w sposób wykluczający dostęp ptaków dzikich;
  • przechowywanie paszy w pomieszczeniach zamkniętych lub pod szczelnym przykryciem uniemożliwiającym kontakt z dzikim ptactwem.

ZALECENIA DLA PRZEMYSŁOWYCH PRODUCENTÓW DROBIU

  • przetrzymywanie ptaków w odosobnieniu (obowiązkowo w okresie wiosennych oraz jesiennych wędrówek dzikich ptaków) lub na wolnej, ogrodzonej przestrzeni, pod warunkiem ograniczenia kontaktu z dzikim ptactwem;
  • karmienie i pojenie drobiu w pomieszczeniach zamkniętych, do których nie mają dostępu ptaki dzikie;
  • zielonki stosowane w karmieniu drobiu wodnego (kaczki i gęsi), szczególnie w okresie wiosennych oraz jesiennych wędrówek dzikich ptaków, nie mogą pochodzić z terenów wysokiego ryzyka
  • zanieczyszczenia ich wirusem wysoce zjadliwej grypy ptaków, z okolic zbiorników wodnych, bagien i innych miejsc stanowiących ostoję ptaków dzikich;
  • szczelne przykrycie pojemników z karmą i wodą do picia lub przetrzymywanie ich wewnątrz budynków, a także unikanie pojenia ptaków i czyszczenia pomieszczeń wodą pochodzącą spoza gospodarstwa (głównie ze zbiorników wodnych i rzek);
  • ograniczenie przemieszczania się osób postronnych oraz zwierząt pomiędzy obiektami, w których przechowywana jest karma dla zwierząt a obiektami, w których bytuje drób;
  • rozłożenie przed wejściami do budynków, gdzie utrzymywany jest drób mat nasączonych środkiem dezynfekcyjnym;
  • wprowadzenie zakazu wjazdu pojazdów na teren fermy, poza działaniami koniecznymi np. dowóz paszy, odbiór drobiu do rzeźni lub przez zakład utylizacyjny;
  • obowiązkową dezynfekcję pojazdów wjeżdżających;
  • rozłożenie mat dezynfekcyjnych przed wjazdem i wejściem na teren gospodarstwa;
  • używanie odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przy czynnościach związanych z obsługą drobiu;
  • wprowadzenie obowiązku przeprowadzania dokładnego mycia i dezynfekcji rąk przed wejściem do obiektów, w których utrzymuje się drób;
  • brak kontaktu pracowników ferm drobiu z innym ptactwem np. kurami, gołębiami.

DODATKOWE ZALECENIA GŁÓWNEGO LEKARZA WETERYNARII

  • słomę, która będzie wykorzystywana w chowie ściółkowym należy zabezpieczyć przed dostępem dzikiego ptactwa (przetrzymywać w zamkniętych pomieszczeniach, zadaszyć itp.);
  • należy regularnie przeglądać wszelkie połączenia i rury (silosy paszowe) pod kątem obecności zanieczyszczeń np. odchodami dzikich ptaków;
  • należy eliminować wszelkie możliwe do usunięcia nieszczelności budynków inwentarskich (umieścić siatki w oknach i otworach, zabezpieczyć kominy wentylacyjne);
  • nie należy tworzyć sztucznych zbiorników wodnych na terenie gospodarstwa (np. oczka wodne), a istniejące należy zabezpieczyć przed dostępem dzikiego ptactwa;
  • nie należy dokarmiać dzikiego ptactwa na terenie gospodarstwa (usunąć karmniki);
  • jeżeli na terenie gospodarstwa znajdują się drzewa owocowe należy jak najczęściej usuwać opadłe owoce.

Nieprzestrzeganie wymienionych wyżej zaleceń może powodować wzrost zagrożenia grypą ptaków.

Zasady ochrony drobiu przed ptasią grypą – pobierz plik (pdf, 164KB)

Rozporządzenie – pobierz plik (pdf, 108 KB)

Załączniki:

załącznik 1 – pobierz plik (pdf, 295 KB)

załącznik 2 – pobierz plik (418 KB)

załącznik 3 – pobierz plik (269 KB)

Przeszukaj stronę

Treść | Menu | Dostępność