Kościoły wpisane do Rejestru Zabytków i Gminnej Ewidencji Zabytków:
Kościół parafialny pw. Św. Trójcy w Chorzelach – II poł. XIX w.
Kościół parafialny pw. Wszystkich Świętych w Krzynowłodze Wielkiej – poł. XIX w.
Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Duczyminie z II poł. XIX w.
Kościół parafialny pw. Św. Wawrzyńca w Zarębach, wraz z zabytkową dzwonnicą – II poł. XVIII w.
Kościoły wpisane do Gminnej Ewidencji Zabytków:
Kościół filialny pw. św. Józefa w Opaleńcu, wraz z zabytkową dzwonnicą – XIX w.
Jako wieś kościelna Opaleniec figuruje już ok. 1550 r. Do parafii należały wówczas: Baranowo, Przybrody i Róg. W XVII w., po pożarze kościoła samodzielną parafię zlikwidowano i od tej pory Opaleniec występuje jako filia parafii rzymskokatolickiej w Wielbarku. Obecny kościół filialny pw. św. Józefa został wybudowany w 1873 r. w stylu neoklasycystycznym. W tym samym okresie powstała również drewniana dzwonnica. Kościół przeszedł remont w latach 60. XX w. (malowanie elewacji i wnętrza, stolarki drewnianej, położenie lastriko na podłodze prezbiterium).
Pozostałe obiekty sakralne znajdujące się na terenie gminy:
Kościół parafialny pw. Miłosierdzia Bożego w Krukowie – koniec XX w.
Parafia pw. Miłosierdzia Bożego w Krukowie, jest najmłodszą parafią w gminie Chorzele. Została erygowana 29.11.1992 r. przez biskupa łomżyńskiego Juliusza Paetza, który nową jednostkę wydzielił z parafii Zaręby. Przed erygowaniem parafii ustanowiono 1.07.1992 r. samodzielny ośrodek duszpasterski. Murowany kościół pw. Miłosierdzia Bożego zbudowano w latach 1988-1989 staraniem wikariusza parafii Zaręby, Ks. Krzysztofa Krośnickiego. Poświęcenia w dniu 16.11.2002 r. dokonał biskup łomżyński Stanisław Stefanek. Świątynię wyróżniają kurpiowskie rzeźby znajdujące się w jej prezbiterium.
Kaplica Podwyższenia Krzyża Świętego w Zdziwóju Nowym – koniec XX w.
Kaplica w Zdziwóju Nowym została konsekrowana 28 czerwca 1992 r. i od początku była filią parafii Duczymin. W tabernakulum kaplicy znajduje się charakterystyczny krzyż, który poprzez swoją bogatą i osobliwą historię pogranicza polsko-pruskiego, stał się symbolem wiary jego dawnych mieszkańców: Polaków, Mazurów i Niemców. Krzyż znalazł się w kaplicy na początku lat 90. za sprawą ówczesnego proboszcza parafii Duczymin ks. kan. Waleriana Andrzeja Niewiadomskiego, który postanowił wystąpić do biskupa płockiego Zygmunta Kamińskiego z prośbą o wyrażenie zgody, aby wybudowana w latach 1989-92 kaplica nosiła wezwanie Podwyższenia Krzyża Świętego. Historia krzyża czyni go świadectwem i przykładem skomplikowanych losów ludzkich, bogatych dziejów naszych terenów i cząstką historii regionalnej.